'وجود دارد مقدار زیادی از کار سخت انجام می شود': چگونه دنیای هنر می تواند گام برای زندگی مهم

Dگوش جهان هنر ما یک مشکل است.

در روز پس از مرگ جورج فلوید, my Instagram خوراک شروع به پر کردن با تصاویر است که با یکدیگر متفاوتند به طور معمول دامن کرکی از مونه یا Koons جواهر تن بالون, سگ, ارسال شده توسط art-world chums. آنها جایگزین شد با حضور مکرر از قدرتمند آثار هنری توسط هنرمندان: David Hammons را آفریقایی-آمریکایی پرچم یا گلن Ligon را نور نئون املا "امریکا". اما جالب این تصاویر به نظر می رسید و نه به آینده از موسسات که در آن این آثار هستند برگزار شد. فرهنگی موسسات گالری ها و موزه ها شد تا حد زیادی سکوت بسیاری از مصرف تا یک هفته برای پاسخ به این, اجتماعی, بحث, برخی هنوز به پاسخ در همه.

تجدید حیات از زندگی است الهام بخش بسیاری از صنایع به درون نگاه کنید و انجام دهید بهتر است. پس از تماس های مختلف به عمل از فعالان و هنرمندان وعده برای تغییر موج از طریق دنیای هنر. Hauser & Wirth آبی تراشه گالری با فهرستی متنوع از هنرمندان ارسال شده تعهد خود را به جستجو برای راه حل های دیگر گالری قول داد برای ممیزی سیستم های خود و ارزیابی مراحل را برای تغییر. تیت ارسال شده یک عکس از کریس Ofili را No Woman No Cry نقاشی در حالی که ترسیم وظیفه خود را به صحبت کردن از حقوق بشر و ضد نژاد پرستی.

برخی از حل و فصل, برای, Martin Luther King quotes.

اما در هفته گذشته اعلام فلوید مرگ به عنوان تظاهرات و راهپیمایی در خیابان های من هنوز هم دیدم موزه ها ارسال ویلیام Holman شکار نقاشی که اگر جهان نبود در آتش با انسانی بحث است. چه بود و اتفاق غیر ممکن است به چشم پوشی است. آن را دشوار و ناراحت کننده موضوع برای رسیدگی در رسانه های اجتماعی اما قرار دادن در زمان و تحقیق در چگونگی پرداختن به این مسائل مهم است. دنیای هنر می توانید انجام دهید بهتر از فضیلت سیگنالینگ – بعد از همه, نمی, هنر, برگزاری حقیقت به قدرت و عدالت ؟

"من فکر نمی کنم همه موسسات در حال نمایشی می گوید:" یاس Wahi های هالی بلوک عدالت اجتماعی متصدی در موزه برانکس در نیویورک است. "اما من فکر می کنم که وجود دارد مقدار زیادی از کار سخت باید انجام شود. من می خواهم به جای دیدن میوه های که نیروی کار بعد از شنیدن در مورد برنامه ریزی جلوتر از زمان."

شاید هنر جهان فکر می کند آن را به اندازه کافی است که دید سیاه و سفید هنرمندان تدریجی در حال افزایش است. هی شده اند وجود دارد برخی از فیلم های پرفروش را نشان می دهد و Basquiat مروری و مزایده شکستن رکورد. رول تماس از چند سال گذشته در ایالات متحده و انگلستان شامل Strumfi Wiley و امی Sherald رسمی پرتره از اوباما, Martin Puryear به نمایندگی از ما در 2019 در دوسالانه ونیز, روح یک ملت نشان می دهد در تیت مدرن و سونیا بویس گرفتن مجموعه به نمایندگی از بریتانیا در سال 2022 در دوسالانه ونیز – اولین سیاه زن هنرمند به انجام این کار.

اما ما نباید پت خودمان را در پشت فقط رتبهدهی نشده است. یک گزارش در سال 2018 به این نتیجه رسیدند که فقط 2.37 درصد از همه خریداری و هدیه و 7.6 درصد از تمام نمایشگاه در 30 برجسته آمریکایی موزه شده بود از کار آفریقایی-آمریکایی هنرمندان در دهه قبل است. این یک رقت انگیز تعداد با توجه به این که آمریکایی های آفریقایی تبار را تا بیش از 12 درصد از جمعیت ایالات متحده و در حال ایجاد برخی از قانع کننده ترین هنر و روایات از زمان ما است.

در انگلستان و اروپا در ضمن اوا Langret کارگردان هنری کتیبه لندن می گوید که "هنر صنعت پذیرای موفقیت آفریقایی-آمریکایی هنرمندان در حالی که هنوز نادیده گرفتن کار سیاه و سفید/POC هنرمندان محلی" ما اجازه می دهد به "خجالتی و دور از ما تاریخچه نژادپرستی در حالی که ما در مورد مداقه قرار دادن آمریکا روایت".

در واقع سیاه و سفید هنرمندان و مدرنیسم ملی مجموعه ممیزی به رهبری دکتر Anjalie دلال-کلیتون پیدا کرده که در واقع وجود دارد در اطراف (فقط) 2,000 آثار توسط هنرمندان در بریتانیا مجموعه های دائمی – اما بسیاری از آنها یافت نمی شود بر روی صفحه نمایش. جایی که تغییر واقعی آغاز می شود که در واحدهای ذخیره سازی. آنچه در موزه ها و به دست آوردن خود را به مجموعه های دائمی مسائل به دلیل موزه خریداری فرم کانن سیاه و هنر است.

مشابه مکالمات اطراف هنرمندان زن را به دست آورد, توجه, چند, اخیر, اطلاعات در مورد کسب هنر نشان می دهد که وجود دارد این است که هنوز هم عمده کار انجام شود. یک 2019 گزارش یافت که 11 درصد از تمام مالکیتها و 14 درصد از نمایشگاه برنامه نویسی شده نسبت به هنرمندان زن در آمریکا موزه ها. این درصد تنها 3.3 درصد از آمریکایی های آفریقایی تبار. اگر دید از هنرمندان زن است که هنوز هم دشوار نبرد, تعقیب, سیاه, هنرمندان است Sisphyean.

موزه ها قرار است به پیشرو گفتمان فرهنگی و به طوری که آنها نیاز به در آغوش فرهنگ در تمامیت خود را گسترش جمعيت در و دیوار و از طریق درب و اگر آنها می خواهد به هر گونه تغییر معنی دار. "یکی از دلایل تعصب نژادی است بنابراین بومی است زیرا بسیاری از, اما نه همه موسسات تاسیس شد با یک نوع مخاطبان و دستور کار را در ذهن داشته و برای حفظ یک نوع از تاریخ" می گوید Wahi. که تاریخ او ادامه می دهد "در حال حاضر فقط آشتی و به رسمیت شناخته شده به عنوان منحصر به فرد و انحصاری".

پیگیری سهام و ذره صدای متفاوت است که نه تنها یک ماده از وظیفه است و نه فقط یک ورزش در, بازتاب جمعیت و اعداد – آن است که یک ابزار کلیدی برای اطمینان از موزه ها' ربط در همیشه در حال تغییر جهان است. اگر هنر است و واقعا "برای همه", پس از آن "همه" باید قادر به دیدن خود در هنر است. ما باید آموزش و الهام بخشیدن به مردم نه فقط اشتراک تاسیس سلیقه و عینک و ترس از شهرت و یا نابغه.

Osei Bonsu متصدی بین المللی هنر در تیت مدرن می گوید که حتی زمانی که سیاه و سفید, هنر, وارد, موزه, روایت شده است. "اگر شما نگاهی به توسعه تاریخی از هنر حرکات هر دو در بریتانیا و آمریکا و هنرمندان بودند در جستجوی راه هایی برای تصور یک فضای که در آن سیاه و سفید ذهنیت می تواند بند بند بیان شده و مدلول خارج از قاب سفید زل زل نگاه کردن." برای سیاه و سفید, هنر, وارد, موزه, او ادامه می دهد کسانی که هنرمندان مجبور به استفاده از زبان هنر غرب تاریخچه – فیگوراتیو نقاشی – به عنوان وسیله ای برای پیوستن به درون واژگون سازی هنری روایت است. "این بود که اغلب مورد ادعا سیاه حضور در نقاشی به عنوان وسیله ای برای نوشتن مردم از رنگ به نخبگان و عمیقا مدون تاریخ هنر," او می گوید.

که یکی از دلایل که چرا به عنوان Langret می گوید: این مهم به افزایش در سیاه داران و مورخان هنر و gallerists به منظور recontextualise روایات, تقویت صداها و آدرس "جسم سیاه به دام افتاده در تصورات" – چیزی است که من باید به این احساس عمیق به عنوان یکی از بسیار کوچک, استخر, سیاه, هنر داران و نویسندگان در انگلستان است. "بسیاری از سازمانهای هنری هنوز هم بیشتر کار با سیاه و سفید/POC هنرمندان تنها در چارچوب گفتمان در مسابقه و هویت" او می گوید. "به عنوان یک نتیجه وجود دارد کمبود برخی از نکات دقیق وظریف وقتی که می آید به یکپارچه سازی صدای ما در گسترده تر هنری گفتمانهای. همه سیاه و سفید/POC هنرمندان را به کار در مورد مسابقه و یا فیگوراتیو کار نشان می دهد که چهره سیاه و سفید. اگر وجود دارد تنوع بیشتر در نگهداری کارکنان وجود دارد نیز بیشتر خواهد بود تنوع در نحوه سیاه و سفید/POC شیوه (re)-ارائه شده است."

پس چگونه ما در مقابله با این موضوع چیست ؟ این استدلال برای حفظ تاکيد بر اساس شایستگی بوده است مکرر پاسخ از بسیاری از هنگامی که بحث در مورد تنوع گنجاندن سیاست. "این یک افسانه است که در حال حاضر وجود دارد شایسته سالاری در هر موسسه می گوید:" Wahi. "من باور نمی کنم در پر کردن سهمیه' برای پر کردن سهمیه اما نقد که روش تخفیف این واقعیت است که وجود دارد یک پایه آستانه استعداد. آن ادعا میکند که تنها معیار برای گرفتن کسانی که آرزو مشاغل هستند که کاملا و به صراحت نادرست است."

در واقع می گوید Langret, "visibility دعوت به یک صندلی در پشت میز; آن است که یک فرم پیشرفت است. اما شرکت میزبانی حزب خواهد بود مناسب تر است. ضرورت است که در چگونه به ادغام تنوع ساختاری است." یکی از راه های نظارت. "رهبران فعلی باید به طور فعال پرورش جانشینان خود می گوید:" کورتنی J Martin, مدیر ییل مرکز هنر بریتانیا در کانکتیکات. "اگر شما یک متصدی یا مدیر شما باید شناسایی کسانی که در این زمینه که ممکن است موفقیت شما. بیشتر, شما باید صحبت کردن به آنها در مورد خود را در مسیر موفقیت است. اگر هر موزه هنر مدیر در امریکا این کار را با کثرت مردم در این زمینه خواهد ارگانیک تغییر دهید. اگر نه آن را راکد باقی خواهد ماند."

مایل به ایجاد تغییر نیست همان است که در واقع آن را انجام می دهند. جلسات هیئت مدیره و اعلانی اظهارات نیست "آن را انجام می دهند". در سراسر تالاب هنرمندان گرفته اند آن را به دست خود: در سال گذشته Strumfi Wiley راه اندازی سنگ سیاه سنگال اقامت به پیشنهاد هنرمندان از فضای رنگ به توسعه است. در انگلستان, موسسه بین المللی هنرهای تجسمی (Iniva) ابتکار در آینده جمع آوری را قادر می سازد کمیسیون توسط یک هنرمند از رنگ ساخته شده برای یک موزه است. یک دال از عمل از بخش تجاری در حال انجام است اعطای طرح راه اندازی توسط کارل Kostyál گالری در لندن برای هنر آموزان در بریتانیا و ایالات متحده در حالی که خلاق آغاز بکار نیز راه اندازی شد ماهانه کمک مالی برای هنرمندان بریتانیایی در تمام سنین است. تغییر واقعی نیاز به چک کتاب.

موزه ها و گالری های عمل نشده در خلاء; آنها باید تعامل به طور گسترده ای. Sepake Angiama کارگردان هنری Iniva در لندن موافق است. "شخصی سیاسی است" او می گوید. "اگر ما نهادهای مدنی به عنوان فضاهای سپس ما باید این فضا برای کمک به مکالمات و دیالوگ در اطراف آنچه در آن به معنی انسان است. شما نمی توانید جدا کردن سیاست از این. گاهی اوقات شاید ما نیاز به بیرون رفتن با پاسخ, اما با این سوالات."

سوال ؟ از کسانی که من بسیاری از. یکی از اصلی است: آنچه در حال حاضر ؟ مکالمات ما با خودمان و با دیگران باید تسریع تغییر دهید. هنر منجر به همدلی و همدلی منجر به عدالت است. من مصرانه از ما به آگاهی از نقش ما به بازی در ایستاده تا به تعصب نژادی. هنر می تواند کمک به ما در درک خود ما ذهنیت و حمل و نقل ما را به دنیاهای دیگر, تاریخ و دیدگاه برای درک بهتر دنیای ما زندگی می کنند در حال حاضر. من ایمان به قدرت متنوع decolonised دنیای هنر و به من ایمان به قدرت هنر است. بیایید فراموش بهتر و بهتر شود. با هم.