پروکسیما نقد و بررسی: اوا گرين فضانورد درام تلخ ادای احترام به یک مادر انعطاف پذیری

Dir: آلیس Winocour. بازیگران: Eva Green, Zélie Ink مت دیلون, Aleksey Fateev, Lars Eidinger ساندرا Hüller. 12A cert, 107 دقیقه.

یک فضانورد به طور مداوم تمرین خود مرگ است. آنها به دروغ خود را spacesuits در پایین استخر بازی-بازیگری بیهوشی بنابراین همکاران خود می توانید ماموریت های امداد و نجات. آنها تصور کنید هوایی که به آرامی مکیده از خود کپسول خفگی یک شکسته شیر دور. آن را عجیب و غریب وجودی نوع زندگی – حتی بیشتر از آن برای سارا (Eva Green) که دختر جوان استلا (Zélie Ink-Lemesle) در خانه نشسته, فکر, آنچه ممکن است اتفاق می افتد اگر مومیایی رفت به فضا و بازگشت است.

آلیس Winocour را پروکسیما است تند و تلخ ادای احترام به یک مادر انعطاف پذیری است. ما به دنبال طولانی منجر به سارا ماموریت اول – یک سال از روی لئامت دادن در ایستگاه فضایی بین المللی به عنوان بخشی از آماده سازی نهایی برای اولین بار انسان در سفر به مریخ است. سارا سفر نیست یک تاریخ را به یاد داشته باشید اما طبیعت هر سرمایه گذاری فراتر از جو زمین می شود خود را ادیسه کیهانی.

استلا ارسال شده است به زندگی با پدر (Lars Eidinger) در کلن – او و سارا از هم جدا شده اند اما دوستانه باقی می ماند. سارا باید سفر به مسکو ستاره شهر برای آموزش و سپس به بایکونور در قزاقستان که در آن پرتاب موشک قرار می گیرد. Winocour شات از این صحنه ها در مکان های واقعی آموزش امکانات و ژرژ Lechaptois را فیلمبرداری قطاری آنها را با یخی تشریفات – هر چند همیشه وجود دارد یک لمس poeticism یافت می شود در میان انگشتان سفید دیوار و کلاف از سیم های برق.

Winocour در یک اسکریپت شرکت نوشته شده با Jean-Stéphane برون, نقشه, رتبه جهانی درد خداحافظی. چند ظریف آخرین کلمات خود را به ناگهانی خشونت و پوچی. سبز معمولا دیده می شود در اپرا عارف, نقش, در اینجا دلایل معمول شدت در ضعف انسان. دست او گره تبدیل او پنجه سفید. بزرگ, مایع, استخر چشم او روشن توخالی.

در پروکسیماوجود دارد بیشتر فلسفی نگرانی در برخورد با هم نوع به طور سنتی متعلق به روایات در مورد رواقی فضا-جسارت پدران (اول مرد و Ad Astra گنجانده شده است). نه تنها باید سارا ادعا با جدایی فیزیکی اما با احساسی خلیج فارس را تهدید می کند که به شکل بین او و دختر او. او بار خوانده شده کتاب های وارونه از عقب به جلو در راستای معکوس اثرات گرانش صفر. "من تبدیل شدن به یک فضای شخص" او می نویسد: به استلا. روشن است او ممکن است دوباره همان زن است. چگونه می تواند هر کسی ؟ دیدن تمام بشریت موجود در یک سنگ معلق در نهایت تاریکی تمایل به تغییر چشم انداز در زندگی است.

بر خلاف سینما فضایی پدران سارا است که بیشتر بر دوش روزانه مدتی از مردسالار محل کار. پروکسیما هوشمند است اجازه دهید به این موضوع حباب دور در زیر سطح. این است که نمی توانمندسازی داستان نفسه – فقط از تجارب زنان. جنسیتی در اینجا پیچیده است. مایک (مت دیلون), سارا crewmate معمولی متهم بودن "فضای گردشگری" و ترک ها جوک در مورد چگونه زنان فرانسوی ها همه خوب در پخت و پز است اما به همان اندازه قادر به نشان دادن محبت و سخاوت. و در عین حال سارا باید کار دو بار به عنوان سخت به عنوان مردان به اثبات او را به دست آورده محل خود و برای غلبه بر ننگ بودن یک مادر تنها.

Winocour اجازه نمی دهد مخاطب دخالت در سارا و استلا نهایی ارز. آن به پایان می رسد به جای آن در یک سری از پرتره از زندگی واقعی فضانوردان زن و فرزندان خود را پوشا در سراسر این دهه است. در اینجا آنها در حال جشن هر دو به عنوان علمی پیشگامان و به عنوان مادران بدون این دو همیشه در حال آمدن به جنگ. در پروکسیماهای صمیمی و حماسه ضرب و شتم با همان قلب است.