استعمار نیست چیزی از گذشته آن را یک صنعت مد واقعیت

Covid-19 است و نه فقط بحران بهداشت عمومی آن را نیز عمده موضوع محیط زیست. دانشمندان در حال حاضر مرتبط coronavirus همراه با یک میزبان از دیگر بیماری های کشنده برای انسان نابودی حیات وحش و زمین است. در حالی که این بیماری همه گیر به شدت تحت تاثیر صنعت مد و بسیاری دیگر همه این مسائل به شدت در هم تنیده شده است. فراگیر بهره کشی از انسان در کار زمین منازعه گسترده آلودگی خشکسالی و بیشتر آنچه ما را در اینجا.

شکاف در سیستم به نظر می رسد عمیق تر هر روز آشکار این صنعت در حال حاضر شکسته بیت: جعبه بزرگ برندهای حاضر به پرداخت پوشاک کارگران که در حال حاضر در حال حرکت به پایین بودن حقوق و دستمزد, فقیر, شرایط کار, گرسنگی و بیماری; های کوچک و کسب و کارهای بزرگ بودن مجبور به پایین پرده و ... از تشکیل پرونده برای ورشکستگی در حالی که دیگران چسبیده برش صدها شغل. زندگی های بی شماری هستند که از دست داد در حالی که اقتصاد ما این است که تانک مصرف صنعت مد همراه با آن است.

این ماه طراح مد Diane von Furstenberg اعلام کرد بسته شدن 18 از 19 فروشگاه. به گزارش نیویورک تایمزبیش از 60 درصد از شرکت و کارکنان خرده فروشی در ایالات متحده آمریکا و بریتانیا و فرانسه گذاشته شد با طلبکاران شکایت در مورد صورتحساب پرداخت نشده است. گزارش DVF نام تجاری مانند بسیاری از, معاصر, شرکت های مد شده بود مرور چالش های کسب و کار برای برخی از زمان در حال حاضر, اما به همه گیر دادند و با نام تجاری بیش از لبه.

آن را عجیب و غریب به فکر می کنم که آخرین حضور عمومی در DVF بین المللی زنان رویداد جایی که من صحبت در مورد چگونه سیستم های پایدار به نفع مردم و سیاره. بیشتر مردم به نظر می رسد تنظیم به آنچه اتفاق می افتد زمانی که سرمایه داری سرکوبگر سیستم در زمان واقعی است.

این سیستم های پیچیده در محل همواره ناپایدار و غیر انسانی و این در حال تبدیل شدن واضح تر در حال حاضر که دقیقا به همین دلیل من تعجب نیست که مخفی تحقیقات توسط ساندی تایمز متهم Boohoo از پرداخت آن به کارگران کارخانه به عنوان کمی به عنوان £3.50 هر ساعت با نیروی کار خود را مانند بسیاری دیگر مجبور به ادامه کار در این بیماری همه گیر. کارگران نباید مجبور به انتخاب بین زندگی و به طور بالقوه ابتلا به یک ویروس مرگبار — آنها نیاز به, بهتر, گزینه های امن تر.

کار در ناعادلانه و شرایط نا امن است و نه غیر معمول برای صنعت مد, آن را در همه جا. مد یک بخش رسیده با نبوغ ذاتا استثمار است. هزینه اقامت "در روند" شده است به ترتیب اولویت بر زندگی بشر و سیاره در حال مرگ ما. و در حالی که برخی ممکن است پیدا کردن این تکان دهنده حقیقت این است که برده داری در واقع هرگز چپ دنیای مدرن ما. ما شستشوی مغزی شده است به فکر می کنم در غیر این صورت و به جای توجه ما در جاهای دیگر.

به عنوان مد شده در سال 2018 "جهانی برده داری شاخص را تا سال 2018 گزارش منتشر شده توسط Walk Free Foundation, ایالات متحده است که $127.7 (£98.50) میلیارد دلار از لباس های در معرض خطر از جمله برده داری مدرن در زنجیره تامین خود را وارد سالانه توسط کشورهای G20 یک گروه از سازمان ملل که حساب برای 80 درصد از تجارت جهانی است." این به این معنی است که سریع مد مجزا وابسته به استعمار.

در سال 2016 شروع کردم به نقشه برداری از مسیرهای تجاری برای منابع و نیروی کار به درک بهتر تاثیر صنعت مد در مسائل اجتماعی و زیست محیطی. این همان مسیرهای تجاری یکسان هستند به استعمار مسیرهای تاسیس در 1500s. استعمار است که یک چیزی از گذشته آن است که یک واقعیت اقتصادی است.

برخی از مردم انتظار داریم که این مسائل به مبارزه با نظارت بر آنچه خرید در سطح فردی اما حرکات تنها می توانید تا کنون اغلب تداوم دیگر مسائل سیستمیک. برای مثال یک بخش از لباس کمک های مالی تا پایان در جهانی های دفن زباله. با توجه به این فیلم واقعی هزینه های متوسط آمریکا در حال حاضر تولید 82 پوند از ضایعات نساجی در هر سال. که می افزاید: بیش از 11 میلیون تن از ضایعات نساجی از ما به تنهایی.

برای بسیاری از کسب و کارهای خواسته های سرمایه داری — یک سیستم ساخته شده بر روی این ایده است که بیشتر بهتر است — سنگین هستند. طراحان در تلاش برای نگه دارید تا با تعداد فزاینده ای از مجموعه های مورد نیاز برای اقامت مربوطه تنها به چپ با فراوانی بیش از حد مواد است که پس از آن باید با تخفیف و دور انداخته شده توسط هر معنی لازم.

در سال 2017 الن مک آرتور بنیاد یافت که معادل یک کامیون زباله از منسوجات است و landfilled یا سوخته هر ثانیه در حالی که حدود 500 دلار (£386) میلیارد دلار از دست داده است هر سال با توجه به لباس است که به سختی فرسوده و به ندرت بازیافت شده. از حمل و نقل به هدر جهانی انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش به طور پیوسته و صنعت مد است که یک بازیکن کلیدی است.

در کار من پیدا کردم که به اشتراک گذاری اطلاعات پیچیده سبب بیشتر مردم به از بین بردن سیستم های سرکوبگر و به تقاضا و لابی برای تغییر. به عنوان همکار من آجا آرایشگر می گوید: "شفافیت هرگز به اندازه کافی به خاطر یک نام تجاری می تواند کاملا شفاف در مورد بهره برداری و تیک تیک جعبه." به جای آرایشگر می گوید: "ما باید برای بازنویسی نقشه در حال حرکت به دور از فرمول های برون سپاری کار بدون سرمایه گذاری واقعی در مکان های که در آن لباس تولید شده است. مدل فعلی اجازه می دهد تا برای برندها به راه رفتن به دور از استثمار و ادعا می کنند آنها نمی دانند."

شفافیت کافی نیست — آن است که صرفا آغاز مدتها در انتظار اصلاح یک صنعت بر اساس امپریالیستی ارزش و بهره برداری.

متاسفانه این یک مشکل ساده یک فرد یا جمعی از افراد می تواند حل کند. این جنایات علیه بشریت هستند نه عمومی مسئولیت به تنهایی چیزی است که آهسته کارخانه, عدالت زیست محیطی غیر انتفاعی من شرکت تاسیس در سال 2013 شده است کاوش. با آوردن هر دو صنعت و عمومی با هم به بحث در مورد راه حل های صنعت مد است, آب و هوا و مسائل مربوط به حقوق بشر ما در حال افزایش پایداری سواد و تغییر عملی از طریق باز و رایگان آموزش و پرورش است.

بله مصرف کمتر کاهش انتشار کربن اما آن را حل نمی کند سیستم های ستمگری که در ما وجود داشته باشد. به دنبال طولانی مدت تغییر و راه حل های ما باید به آدرس این مسائل در مقیاس جهانی مربوط به صنایع قانونگذاران و بخش های مختلف در طراحی ضد استعماری سیستم ما هنوز به تصور و پیاده سازی است.

زمان برای چیزی بهتر است که دیر شده است. مد ممکن است هرگز همان خواهد بود آن را به عنوان قبل از Covid اما شاید در حال حاضر ترک ها کمی برجسته تر تغییر واقعی ممکن است.