گیسلین ماکسول با آماندا ناکس، که در سال 2007 در ایتالیا به ناحق زندانی و به جرم قتل محکوم شد، ابراز همدردی کرد.
ناکس در پستی در Substack در روز دوشنبه گفت که وجود دارد "بازنگری های گذشته" طبق تجربه خود او، زمانی که ماکسول و الیزابت هولمز، مدیر عامل سابق Theranos را متهم به کلاهبرداری در مورد فناوری آزمایش خون می‌کنند، می‌گویند که او از ابتدا می‌دانست که این آزمایش جعلی است.
ادامه مطلبدادستان ماکسول خشونت جنسی آشکار را توصیف می کند
ناکس برای پوشش این دو محاکمه منفجر شد و به مردم گفت من نمی توانم چشم از شرورهای زن بردارم. ناکس با بیان اینکه با هر دو متهم همدردی می کند، اعتراف کرد که کاملاً متقاعد نشده است که هر دو زن فقط مهره های مردان خطرناک هستند، جفری اپستین فقید در پرونده ماکسول و سانی بالوانی از بنیانگذار ترانوس در پرونده هولمز.
"وقتی صحبت از پاسخگویی به جنایات انسانی و دستکاری شدن توسط مردان قدرتمند دیگر در سیستم و موقعیتی است که خارج از کنترل شماست... سلام، نام من آماندا ناکس است." او در پستی که زیر کانال Substack Bari Weiss منتشر شد نوشت.
ناکس به انتقاد از مکسول و هلمز ادامه داد که چرا اجازه ندادند آنها را نگه دارند "گزارش شد."
من نمی‌توانم از استراتژی‌های دفاعی آنها که به نظر خودداری از پاسخگویی است، خودداری کنم.» ناکس گفت. «در حالی که درست است که حتی زنان قوی هنوز هم می توانند تابع مردان قدرتمند باقی بمانند، نباید فراموش کنیم که آسیب پذیرترین افراد در این معادلات ماکسول و هلمز نیستند، بلکه قربانیانی هستند که به دنبال حذف یا بی اعتبار کردن هستند.
ناکس گفت که شواهدی علیه ماکسول وجود دارد "بسیار وحشتناک" اما او گفت که اگر اپشتین هنوز زنده بود، ممکن بود با واکنش عمومی کمتری روبرو شود. اپستین، شریک تجاری سابق و دوست پسر ماکسول، در سال 2019 در زندان نیویورک درگذشت. او به قاچاق جنسی متهم شد. علت رسمی مرگ خودکشی بود. ماکسول مدعی است که او در آزار جنسی که اپستین به آن متهم است دست نداشته است، اگرچه بسیاری از دادستان ها می گویند که او یک شخصیت مرکزی است.
در هولمز، ناکس کارآفرین فناوری نویدبخش را متهم کرد که مانند نقاشی می‌کشد "قربانی سندرم استکهلم" که او اعتراف کرد که بوده است "ممکن است."
مدت کوتاهی پس از انتشار ناکس، بسیاری از منتقدان به رسانه‌های اجتماعی روی آوردند تا بگویند که آنها مشابه آن را نمی‌بینند "موازی" بین موقعیت های ناکس و ماکسول.
من معتقدم آماندا ناکس بی گناه است. من باور نمی کنم که ماکسول مجبور شده بود، او یک داوطلب بود.
جالب اینجاست که او به هر شکلی مثل گیسلین و هولمز خودش را در همین راستا قرار داده است، فقط به خاطر اینکه آنها زن هستند ... او به این دو ربطی ندارد، غیر از این.
ناکس به ناحق به خاطر قتل هم اتاقی خود مردیت کرچر محکوم شد و چهار سال را در زندان ایتالیا به خاطر جنایتی که در نهایت در سال 2015 تبرئه شد گذراند. ناکس بر اساس تجربه خود توضیح داد که چگونه پلیس او را مجبور و مورد آزار فیزیکی قرار داد تا اظهارات نادرست بدهد. .
"بیشتر مردم در تصور اینکه مجبور شدن از نظر روانی برخلاف میل خود عمل کنند، بسیار مشکل دارند." او نوشت.
